Het zit er gelukkig weer op: Mei PlasticVrij is voorbij. Klink ik heel opgelucht? Dat ben ik ook! Want om heel eerlijk te zijn, vond ik onze plasticvrije maand vies tegenvallen. Misschien waren de verwachtingen te hoog of had ik het allemaal iets onderschat. Mei PlasticVrij was in ieder geval niet zo’n succes als ik had gehoopt.
Plastic afval van 1 maand
Op 1 mei haalde ik de zak uit onze bak waar we plastic afval in verzamelen. Ik deed er geen nieuwe zak in, want we zouden deze maand toch geen plastic afval hebben… dacht ik. Had ik dat even verkeerd ingeschat! Niet schrikken, want hierna volgt een foto van al ons plastic afval van onze zogenaamd plasticvrije maand:
Waar ik geen rekening mee had gehouden, waren de plastic verpakkingen die we nog in huis hadden. Al ruim voor Mei PlasticVrij begon ik met het opmaken van etenswaren in plastic verpakkingen en ook tijdens het boodschappen doen lette ik extra op het aantal plastics dat ik in de winkelwagen deed.
Toch zat deze maand de plastic bak behoorlijk vol. En dat kwam dus voornamelijk door het plastic dat we niet nieuw hadden gekocht.
plastic in huis
Bij het bakken van een appelcake maakte ik bijvoorbeeld een zak basterdsuiker op en moest de zak bij het plastic afval. Ook de tube honing (waarvan we nu een bio variant in glazen pot met metalen deksel hebben gevonden), de poedersuiker, de zak pasta, de boter, vleesvervangers en de kookroom hadden we al in huis.
Maar er kwam toch ook nieuw plastic het huis binnen. Zo kocht ik een magic box bij de bakker via Too Good To Go. We kregen een zak vol lekkere broodjes mee, maar helaas wel allemaal verpakt in plastic zakjes. Het feit dat we hiermee voedselverspilling tegengaan verzacht de pijn een beetje.
Ook kochten we 2x Chinese kool omdat we echt nergens een variant zonder plastic konden vinden en vriendlief wilde echt graag die gerechten maken waar Chinese kool in hoort.
Zoals je misschien in mijn vorige verslag over de voorbereidingen van Mei PlasticVrij kon lezen, was ik van plan om de melk en de yoghurt bij Ekoplaza te halen. Wel een eind fietsen, maar dan had ik glazen statiegeld flessen. Toch bleek dit niet de oplossing. De zuivel is een stuk minder lang houdbaar en de yoghurt vond ik eerlijk gezegd geen lekkere vervanging voor mijn Griekse yoghurt als ontbijt.
Omdat plantaardig in plastic nog altijd beter is dan zuivel in glas, probeerde ik mijn kids te verleiden met melk van amandelen of haver. Helaas trapten ze er niet in, dus haal ik nu gewoon weer 1,5 liter pakken biologische melk van Arla.
Toen de boter op was, probeerden we een tijdje zonder en voor sommige soorten beleg is (zelfgemaakte) hummus een prima alternatief. Maar omdat we soms ook willen genieten van een broodje hagelslag, heb ik toch maar weer plantaardige boter in plastic gekocht. Ook hier kies ik weer voor een grote verpakking, omdat dit uiteindelijk iets aan plastic scheelt.
Voor de rest zat onze plastic afvalbak vol met plastic verpakkingen van snoepjes die Eli op school/verjaardagen had gehad, koekverpakking van koekjes die mijn moeder mee had toen ze langskwam, doosjes van frambozen en bosbessen, een zak met kabeljauwfilets (ja hadden we achteraf ook bij de visboer kunnen halen, maar die was al dicht), een plastic sluiting van Ben&Jerry’s ijs, pita broodjes en heel veel stickers van de appels en peren die we die maand gegeten hadden.
Wat ging wel goed?
We kochten altijd een huismerk pindakaas met 100% pinda’s. Maar dit heeft een plastic dop, en streng als we zijn moest ook dit van ons boodschappenlijstje worden geschrapt. Bij Ekoplaza tapte ik pindakaas, met een potje dat je kunt hervullen. Maar 2,95 voor een minuscuul potje pindakaas gaat mij echt te ver.
Toen ik vriendlief mijn ergernis appte, ging hij gelijk op zoek naar een foodprocessor op Marktplaats. Bij ons in de buurt bleek er 1 te koop te zijn en nog diezelfde week maakte Bram 5 potjes zelfgemaakte pindakaas. De pindakaas is heerlijk romig en iets goedkoper dan de potten huismerk pindakaas. De pinda’s halen we op de markt of bij de notenboer.
Ook maakt Bram nu onze eigen hummus en is hij volop aan het experimenteren met dips en smeersels met ingrediënten uit ons eigen volkstuintje.
verrassend lekker alternatief
Ik maak regelmatig gerechten waar ik kookroom voor nodig heb. Afgelopen maand probeerde ik kookroom te vervangen voor fairtrade kokosmelk en bij veel gerechten pakte dit verrassend lekker uit. Gerechten waar ik normaliter mozzarella en geraspte kaas over gooide, maakte ik nu met feta uit een glazen pot.
Ook merkte ik dat ik best een tijdje zonder mijn geliefde broodje kaas kon. Aan het eind van de maand hebben we uiteindelijk toch een pak kaas gekocht, maar ik ben wel van plan om minder kaas te eten.
Snoep scheppen bij Kruidvat met ons eigen zakje is nu een favoriet uitje geworden. De jongens vinden het heel leuk om de zak te vullen met hun favoriete snoep.
Bram maakte deze maand heerlijke vegetarische burgers. Veel lekkerder dan die je in de winkel koopt en ook nog eens met minder zout en E-nummers.
En omdat we deze maand een paar keer echt even geen puf hadden om na te denken over plasticloze boodschappen, zijn we deze maand iets vaker buiten de deur gaan eten. Misschien niet heel milieubewust, maar wel ontzettend gezellig!
Alternatieven voor plastic
Ons doel was om deze maand te kijken of we niet nog meer winst konden halen in ons toch al redelijk duurzame gezinsleven. Er wordt gezegd dat je 21 dagen nodig hebt voor je een nieuwe gewoonte aan kunt leren, maar wij hebben gemerkt dat 1 maand niet genoeg is. Je doet natuurlijk ook niet 21x boodschappen in 1 maand.
Toch hebben we behoorlijk wat leermomenten gehad tijdens onze plasticvrije maand. Hieronder zet ik mijn favoriete alternatieven op een rijtje:
- Fairtrade kokosmelk in blik ipv kookroom
- hummus ipv boter
- bananenpannenkoeken ipv gewone pannenkoeken met melk
- zelfgemaakte vegaburgers ipv de verpakte
- zelfgemaakte popcorn ipv andere snacks
- nootjes van de markt (veel lekkerder en goedkoper)
Voor altijd plasticvrij?
Gaan we nu voor altijd proberen plasticvrij te leven? Het zou een mooi streven zijn, maar bijna niet haalbaar voor ons gezin. Waar we vaak tegenaan liepen als we een milieubewust alternatief zochten, is dat het antwoord dan meestal was: “zelf maken”. Nu maakt Bram al zelf brood, pindakaas, hummus en sausjes. Soms maakt hij ook pasta en houdt hij nu een eigen moestuin bij.
Maar laten we eerlijk zijn: dat is toch wel meer dan genoeg? Hij heeft een fulltime baan en ook ik kom tijd tekort met de zorg voor de kinderen en het bijhouden van mijn eigen bedrijf.
kritisch blijven kijken
We hebben nu besloten dat we zeker nog kritisch blijven kijken naar ons plastic verbruik. Maar we vinden ook dat sommige dingen nu eenmaal niet anders kunnen.
We gaan meer voor plantaardige alternatieven kiezen, die dan meestal wel in plastic verpakt zitten, maar toch minder impact hebben.
Dan is er nog de discussie of plastic nu echt slechter is dan glas en blik. Ik kies zelf liever voor glazen verpakkingen, ook vanwege microplastics in eten. De glazen potjes kunnen we hergebruiken voor de zelfgemaakte hapjes van vriendlief en anders gaat het naar de glasbak. Het enige dat we aan blik afval hebben is de fairtrade kokosmelk.
Ik leg me erbij neer dat we altijd wel wat plastic in de afvalbak zullen hebben. Ik zorg er dus altijd voor dat ik mijn afval goed blijf scheiden en let er ook op dat ik dan alleen plastic verpakkingen koop die recyclebaar zijn.
Wat doe jij om je plastic verbruik terug te dringen?
Ook blogger Goddess in a box deed mee aan de plastic vrij challenge. Ze hield zelfs een dagboek bij. Hier kun je lezen hoe het haar afgelopen maand is vergaan.
Wil je zelf ook minder plastic afval in huis halen? Hier deel ik tips voor minder plastic afval.Â
Ik denk dat het ook wel heel moeilijk is wanneer je niet in een grote stad woont zoals Amsterdam. Hier in de buurt is al bijna nergens een tappunt. Wij zijn ook al een heel eind met plasticvrij leven, maar moeten ook nog wel veel dingen aanpassen. Ik hoop dat de supermarkt snel aanpassingen gaat treffen om helemaal geen plastic meer te gebruiken, maar voor zoiets in het noorden komt zijn we wel wat tientallen jaren verder.
Ik vind het soms ook zo zonde, ik eet graag muesli en dat staat thuis in een wekpot. Het liefst vul ik die wekpot gewoon ipv dat ik een kartonnen doos en een plastic zak aan verpakking daarbij moet kopen. Maar de alternatieven vind ik dat vaak weer duur, zoals je al zelf noemt met de pindakaas tap.