Duurzaam leven als tiener: Hoe krijgen we hem enthousiast?

Als gezin proberen wij onze ecologische voetafdruk zo klein mogelijk te houden. Onze kleintjes weten niet beter en tot nu toe gaat het met hen dan ook prima. Maar onze puber is minder enthousiast over onze groene missie. Duurzaam leven als tiener gaat gepaard met behoorlijk wat uitdagingen. En daar zit hij niet altijd op te wachten. Waar lopen wij tegenaan? Hoe krijgen we Noah enthousiast voor een duurzame lifestyle? Onze ervaringen deel ik in dit artikel.

Bewustwording van de puber

Ook al leven we al een tijdje milieubewust, toch merken we dat onze tiener niet altijd staat te springen als we weer een nieuw initiatief introduceren om ons huishouden ietsje groener te maken. Noah is nu net 13 en heeft, zoals je wel kan verwachten van een puber, een duidelijke eigen mening. Hij vindt het vaak gedoe, alsmaar rekening houden met het milieu. En hij snapt nog lang niet altijd waar we het allemaal voor doen. Duurzaam leven als tiener staat niet op zijn prioriteitenlijstje.

Nu kun je wel als ouder heel hard roepen”Omdat ik het zeg!”, maar ouders van pubers weten vast dat dit in deze leeftijdscategorie totaal geen zin heeft. Sterker nog, het werkt averechts. En omdat ik niet wil dat Noah onze groene lifestyle als straf gaat zien, maar juist als iets wat hij graag mee wil nemen in zijn eigen leven, werken wij liever aan bewustwording.

In een poging om hem wat bewuster te maken van de inhoud van zijn kledingkast (Noah is nogal dol op merkkleding van bijvoorbeeld Nike, Stone Island en Ralph Lauren), ben ik met hem de Netflix documentaire over fast fashion gaan kijken: The True Cost. Tijdens het kijken probeerde ik af en toe zijn reactie te peilen en achteraf hadden we een goed gesprek. Noah leek erg onder de indruk te zijn en stelde veel vragen. Maar al gauw merkte ik dat het toch een ver-van-je-bed-show blijft voor onze tiener.

Op school deden veel leerlingen mee met de klimaatstaking, maar onze tiener koos ervoor op school te blijven. Dit vond ik oprecht jammer, dus om een voorbeeld te stellen gingen vriendlief en ik een paar weken later wel meelopen met de klimaatmars in Amsterdam.

Aan tafel is duurzaamheid een populair onderwerp tussen mijn vriend en ik. We proberen Noah er regelmatig in te betrekken. We laten hem ook weleens met suggesties komen, maar we willen ervoor waken dat hij er juist een aversie voor krijgt omdat we het er zo vaak over hebben.

Duurzaam huishouden met een tiener

Ik hoop dan ook dat Noah er onbewust toch een graantje van meepikt, van onze duurzame lifestyle. Ik denk het eigenlijk wel. Zo scheiden we ons afval redelijk streng en vraagt hij nog vaak: “In welke bak mag dit?”. Ook wijst hij weleens op de hoeveelheid plastic bij bijvoorbeeld weggevers in winkels. Hij ziet het dus wel en dat vind ik al positief.

Duurzaam leven als tiener is niet altijd makkelijk als je in je hoofd met totaal andere zaken bezig bent. Kleine dingen, zoals het licht uitdoen wanneer hij zijn kamer uitgaat, vindt hij totaal onbelangrijk. Terwijl ik dat heel normaal vind en het is toch een kleine moeite? Gelukkig heeft zijn kleine broertje net op school geleerd over elektriciteit en doet die fanatiek alle lichten uit in huis, omdat hij weet dat dat “goed is voor de wereld”.

Groene regels in huis

Duurzaam leven als tiener: Hoe ziet dat eruit? Ook al is hij het lang niet met alle regels eens, toch vinden wij het belangrijk dat Noah dezelfde opvoeding krijgt als zijn broertje en zusje. Dat betekent dus dat hij niet alles mag, zoals:

Thuis eten we geen vlees. Geen vleeswaren op brood en geen vlees bij het avondeten. Noah vindt vlees heel lekker, dus daar baalt hij soms flink van. We hadden daarom als regel ingesteld dat hij 1x per week iets mag koken (een vega gerecht uiteraard) wat hij lekker vindt. Helaas komt dit in de praktijk niet altijd goed uit, want huiswerk en voetbaltraining nemen behoorlijk wat tijd in beslag. Daarom vragen wij hem om mee te denken met het weekmenu voor we boodschappen gaan doen. Gelukkig zijn er een aantal vegetarische gerechten en vleesvervangers waar we hem wel blij mee kunnen maken. En als we uit eten gaan, mag hij wel een gerecht met vlees kiezen.

Eigenlijk halen we nooit frisdrank in huis. Maar omdat Noah anders geneigd was om drinken op school te halen (in blik of plastic flesjes) hebben we nu bedacht dat hij 1 fles ijsthee per week mag. Thuis vult hij zijn dopper met frisdrank en als het op is, kan hij de fles op school vullen met water. Dit lijkt tot nu toe goed te werken.

Wij steunen de fast fashion industrie niet. Maar dat is best lastig als je tiener dezelfde kleding wil dragen als zijn klasgenoten. Lange tijd hebben we het geven van kleedgeld uitgesteld, omdat we niet willen dat hij de hele Primark leeg koopt. Maar kleedgeld is wel belangrijk om onze tiener de waarde van geld bij te leren. Daarop hebben wij het volgende bedacht: Noah krijgt €40,- zakgeld per maand. Hiervan moet hij zelf zijn kleding en accessoires kopen, afgezien van schoenen en jassen als hij dat echt nodig heeft.

Koopt Noah een kledingstuk van een eco merk of tweedehands? Dan betalen wij in overleg de helft. Het resultaat is dat Noah fanatiek op Marktplaats aan het rondstruinen is geslagen en regelmatig foto’s stuurt van tweedehands kledingstukken van zijn favoriete merken. Hij heeft door dat hij zo al minder snel door z’n kleedgeld heen is en tegelijkertijd duurzaam bezig is. Ook vindt hij het nu leuk om mee te gaan naar de kringloop waar weleens merkkleding hangt voor bijna niks. Zo scoorden we laatst nog een zwembroek van Carhartt (als nieuw) voor maar €3,-! Met onze regeling hoefde Noah hier zelf dus maar €1,50 voor neer te leggen.

Verder proberen wij het hem makkelijker te maken door zelf duurzame alternatieven aan te bieden. Het leeslampje bij zijn bed werkt bijvoorbeeld op zonne-energie. Zijn tandenborstel van BioBrush is gemaakt van gerecycled karton (ja echt!) en voor school kochten wij een stevig brooddoosje en een stoere drinkfles van Tulper. Om ervoor te zorgen dat hij geen snacks gaat kopen op school, bak ik af en toe iets lekkers zoals de ontbijtcake van Food Bandits of mag hij een paar koekjes meenemen in een KeepLeaf wasbaar boterhamzakje.

Met deze maatregelen proberen we het duurzaam leven als tiener toch ietsje makkelijker te maken. Zelf zegt hij dat het hem vooral moeite kost omdat hij om de week bij ons is en om de week bij zijn vader. Daar hebben ze niet zo’n ‘strenge’ duurzame lifestyle, dus vindt hij het toch altijd weer even wennen als hij bij ons is. Maar gelukkig voor hem hoeft hij dus niet wekelijks heel milieubewust te leven (al vind ik natuurlijk van wel).

Leven jullie thuis ook milieubewust en heb je tips hoe je dit aanpakt met je kinderen? Deel je ervaring vooral in een reactie onder dit blogartikel. Ik ben heel benieuwd!