Mijn kinderen op social media – Zo doen wij dat

Regelmatig krijg ik de vraag: Wat zijn jouw regels wat betreft kinderen op social media? Natuurlijk heb ik daar heel goed over nagedacht. Ook al zijn mijn kids heel aanwezig op mijn Instagram account en blog, toch leg ik iedere foto die ik post onder de loep. In dit artikel leg ik uit wat ik van kinderen op social media vind en welke vraag mij helpt om te beslissen of een foto online mag.

Mijn social media regels met kids

Eigenlijk is het voor mij heel simpel. Ik stel namelijk bij iedere foto die ik post mezelf de vraag: “Kan ik deze foto later op hun bruiloft laten zien?”. Kortom: Is de foto ook nog leuk om naar te kijken als ze later groot zijn? En nog belangrijker: Zouden mijn kinderen het leuk vinden om zichzelf zo later terug te zien?

Want bedenk je wel: Alles wat je online zet, gaat nooit meer weg. Een beetje zoals plastic. Dat kan heel beangstigend zijn en ik snap daarom heel goed dat sommige ouders ervoor kiezen social media helemaal maar uit de weg te gaan. Maar ik vind ook dat het nu eenmaal bij deze tijd hoort. Je ontkomt er niet aan. Iedere school, sportclub en zelfs kinderdagverblijf heeft tegenwoordig wel een social media account.

Welke foto’s niet?

De controlevraag die ik voor mezelf heb bedacht, werkt echt prima. Een andere hulpvraag zou kunnen zijn: “Mag de toekomstige baas van je kind deze foto zien?” of “Als deze foto in de gang van de middelbare school van je zoon of dochter zou hangen, zouden ze zich ervoor schamen?”.

Met dit in mijn achterhoofd laat ik bijvoorbeeld de volgende foto’s van mijn kinderen op social media niet zien:

• Kids herkenbaar in beeld in alleen een luier of onderbroek.
• Blootfoto’s
• Foto’s van snottebellen of extreem vieze gezichtjes
• De kinderen op het potje of de wc
• Foto’s waarop ze heel hard huilen of nors kijken
• Oncharmante houdingen zoals met een hand in de broek of een vinger in de neus
• Foto’s waarop je kindje overduidelijk een luier vol aan het draaien is

Ik let niet alleen op de foto’s die ik plaats, maar ook op bijbehorende captions. Natuurlijk is niet altijd alles rozengeur en maneschijn hier in huis, maar iedere keer klagen over hoe dwars ze zijn als peuter of over de zoveelste ruzie met onze puber vind ik not done. Ook dat is privé. En als Filou later CEO is van een groot bedrijf of Eli voor de klas staat op een middelbare school willen ze echt niet dat al hun fratsen op straat liggen.

Af en toe ventileren op social media mag zeker, maar hang niet alle vuile was buiten. Is mijn mening dan…

Waarom wel kids op social media?

Waarom laat ik mijn kinderen überhaupt zien op social media? Omdat ze bij mijn leven horen. Op social media en op mijn blog geef ik graag een kijkje in mijn dagelijks leven en daar horen zij nu eenmaal bij. En ik ben ervan overtuigd dat als je er zorgvuldig mee omgaat, social media juist een heel mooi naslagwerk kan zijn voor onze kleintjes.

Wat had ik graag mijn moeders Instagram account willen zien in de tijd dat ze zwanger was van mij! En hoe leuk zou het zijn geweest als ze op een blog verslag had gedaan van al onze uitstapjes en haar visie wat betreft opvoeding.

Wat ik niet meer doe is heel veel spullen aannemen van bedrijven voor mijn kinderen in ruil voor een foto. Zogenaamd brand-reppen. Ten eerste vind ik dat daar veel te veel tijd in gaat zitten en dat weegt niet op tegen de spullen die je “gratis” krijgt (meer hierover lees je in mijn artikel over Bloggers met een prijslijst), maar ik vind ook niet dat ik mijn kinderen aan het werk moet zetten.

Geposeerde foto’s van mijn kinderen bij een witte muur. Niet mijn favoriete foto’s. En poseren doen we echt alleen als de kinderen er zin in hebben, maar wel zo min mogelijk.

Als ik iets vrijblijvend krijg en ik ben er enthousiast over, zul je het zeker terugzien op mijn socials. Maar ik ga er geen lange fotosessies voor inplannen en ik wil zeker niet verplicht zijn om mijn kinderen meerdere malen per week online te zetten. Dat is gewoon niet realistisch. En ik doe mijn kinderen daar helemaal geen plezier mee.

Social media blijft veranderen en daarmee mijn mening hierover ook. Misschien lees ik dit stuk over een jaar wel terug en ben ik het helemaal niet meer met mezelf eens! Dat kan. Ik wil gewoon dat mijn kinderen weten dat ik er echt over nagedacht heb. En dat ik mijn puber nu al leer dat het een onderwerp is waar je niet al te luchtig over moet denken.

Hoe denk jij over kinderen en social media? Laat jij alles zien of houd je ze juist bewust uit de spotlight? Ik ben heel benieuwd!

Twee jaar geleden had ik een heel andere mening over het fotograferen van mijn kinderen en dat kun je in mijn artikel over DIY Baby Fotografie heel goed terugzien.