Woman van Lucy Woesthoff – Een boek over Sisterhood

De meeste mensen hebben Lucy Woesthoff leren kennen als de echtgenote van Dinand Woesthoff; Lead singer van de band Kane. Maar zoals iedere vrouw is Lucy zoveel meer dan alleen de vrouw van… Ze is onder andere moeder, ondernemer en nu dus ook schrijfster. Haar boek Woman is zoals ze zelf zegt een liefdesbrief aan alle vrouwen. Een ode aan sisterhood. Maar voor mij was het ook een feest der herkenning, een inspiratiebron en een sprankje hoop voor de toekomst.

Over Woman

Lucy Woesthoff deelt regelmatig een kijkje in haar leven op social media. Ik volg haar al een tijdje op Instagram en ik vind haar lieve en positieve kijk op het leven altijd heel inspirerend. Dus toen ik hoorde dat Lucy een boek ging uitgeven, heb ik mezelf meteen op de wachtlijst gezet om een exemplaar te ontvangen. Woman van Lucy Woesthoff gaat naar eigen zeggen over de hechte -bijna magische- band die vrouwen met elkaar delen.

Dit boek is in feite een brief van Lucy aan de jongere versie van zichzelf, waarin ze tips en ervaringen deelt die haar jongere ik vast had willen weten. Of niet, want in haar verhaal wordt wel duidelijk hoezeer Lucy haar reis koestert. Of zoals ze het zelf zegt:

“Van struikelen leer je hoe je moet lopen, van op je bek gaan leer je hoe je weer op moet staan”

In Woman haalt Lucy veel voorbeelden aan van momenten waarop ze werd verrast door vrouwelijke kracht en genoot van vrouwelijke creativiteit. Misschien vind je dit zo een beetje zweverig klinken, maar als je het boek leest, gok ik dat je ook heel veel van haar ervaringen herkent. Ik wel in ieder geval.

Ze beschrijft onder andere haar relatie met Guusje Nederhorst, de eerste vrouw van haar echtgenoot die overleed niet lang na de geboorte van hun zoontje Dean. Ik zal gelijk bekennen dat ik de eerste keren dat ik Lucy hoorde spreken over Guusje een soort van ongemak voelde. Zo liefdevol en zo zeker van hun vriendschap, ook al heeft ze deze vrouw nog nooit in levende lijve ontmoet… Ik kon me daar niets bij voorstellen. En dat is natuurlijk waar de schoen wringt. Ik kan mij er niets bij voorstellen. Behalve dan de voorstelling van de gevoelens die zo’n relatie bij mij zouden losmaken. Dat is na het lezen van dit boek helemaal veranderd.

In haar boek vertelt Lucy over een moment dat een lezeres haar op Instagram hierover een vervelend berichtje stuurde. Zij vond het vervelend hoe Lucy de band met Dean en Guusje beschreef. Want zoals we allemaal weten zijn er ook mensen die niet alleen dingen vinden, maar er ook meteen naar handelen. De manier waarop Lucy met deze vrouw het gesprek aanging, maar ook de conclusie die beide dames na deze online ontmoeting konden trekken, vind ik heel leerzaam. Er zijn namelijk altijd meerdere lagen in een gesprek. Zeker wanneer er gevoelens bij komen kijken. En alleen als wij openstaan voor elkaar en proberen zonder oordeel naar elkaar te luisteren, kunnen we ook echt iets van elkaar leren.

Over Sisterhood en ouder worden

Noem het oppervlakkig, maar ik vind ouder worden echt niet zo leuk. Mijn uiterlijk is altijd een gevoelig puntje geweest. Nu de veertig nadert, zie ik dat in de spiegel. Maar gek genoeg voel ik het niet. Ja, als ik een zeldzaam avondje heb doorgehaald in de kroeg voel ik dat 3 dagen later nog. Maar zoals ik als tiener en twintiger volwassen vrouwen zag, die dame herken ik niet in mijn spiegelbeeld. Misschien maar goed ook.

Lucy zie ik als een prachtige jonge vrouw, terwijl ze een paar jaar ouder is dan ik. En dat bewijst maar weer dat we vaak strenger voor onszelf zijn dan voor een ander. Zonder te veel van het boek weg te geven, wil ik wel zeggen dat de woorden van Lucy over ouder worden mij echt hebben geraakt. Lucy herkent de struggles van het ouder worden, maar omarmt het nu in plaats van dat ze ertegen vecht en het haar laat definiëren. Iets waar ik van kan leren!

Lucy beschrijft die struggle zo treffend en geeft als tip: In plaats van je uiterlijk te zien als jouw identiteit, kun je proberen jouw eigenwaarde te halen uit de dingen die je doet en waar je voor staat. Hoe je eruitziet is niet (helemaal) wie je bent.

Om een voorbeeld te noemen: Mijn onzekerheid reflecteert op mijn relaties met anderen. En met name andere vrouwen. Als ik niet lekker in mijn vel zit, kan ik me opeens mateloos ergeren aan anderen. Vooral online, maar ook gerust aan vriendinnen. Terwijl zij juist degenen zijn die mij verder kunnen helpen, als ik mij daar ten minste voor openstel. Immers: Een welgemeend compliment van een andere vrouw vind ik veel waardevoller dan die van een man. Na het lezen van Woman weet ik dat ik niet de enige ben, maar besef ik ook dat ik de enige ben die hier iets aan kan veranderen.

Zo kan ik nog wel even doorgaan met voorbeelden noemen van zaken die mij hebben geïnspireerd en geraakt. Maar ik denk dat als je nieuwsgierig bent naar het boek, je het maar lekker zelf moet gaan lezen. Woman van Lucy Woesthoff is wat mij betreft in ieder geval echt een aanrader. Het boek zit vol met eyeopeners en aha momentjes. Bovendien is het boek stijlvol vormgegeven en wordt tekst afgewisseld met mooie zwart wit foto’s en inspirerende quotes.

“Beauty is not in the face; beauty is a light in the heart” – K. Gibran

Je bestelt het boek online voor €21,99 of je vindt het in de boekhandel.

Heb jij Woman van Lucy Woesthoff al gelezen? Ik ben heel benieuwd wat jij ervan vond!