Ik heb een blog. Twee zelfs. Blogs waar ik dagelijks met veel plezier hard aan werk. En daarom heb ik voor samenwerkingen een prijslijst opgesteld. Wat? Bloggers met een prijslijst? Yep… En ook al is dit de normaalste zaak van de wereld, toch voelt dit als een bekentenis waar ik me voor moet verantwoorden. Absurd eigenlijk, maar voor één keer ga ik het doen.
Ik heb een blog. Twee zelfs. Blogs waar ik dagelijks met veel plezier hard aan werk. En daarom heb ik voor samenwerkingen een prijslijst opgesteld. Wat? Bloggers met een prijslijst? Yep… En ook al is dit de normaalste zaak van de wereld, toch voelt dit als een bekentenis waar ik me voor moet verantwoorden. Absurd eigenlijk, maar voor één keer ga ik het doen.De eerste barterdeal
Toen ik al een tijdje actief was op Instagram en met de tijd steeds meer volgers kreeg, besloot ik een blog te beginnen. Al snel meldden zich de eerste bedrijven die mij graag producten wilden toesturen in ruil voor een artikel op mijn website. Een barterdeal noemen we dat. Van bloggers met een prijslijst had ik toen nog nooit gehoord.
Ik was zeer vereerd!
Ik was zeker de eerste paar keren zeer vereerd. Er waren blijkbaar bedrijven die mij gevonden hadden en interessant genoeg vonden om mee samen te werken! Dikwijls werd er ook een giveaway aan gekoppeld om beide partijen een boost te geven. En ook al was ik er veel tijd aan kwijt, het kwam niet in mij op om hier geld voor te vragen. Ik vond het immers toch leuk om te doen?
Tot ik steeds vaker andere bloggers hoorde over prijslijsten en overeenkomsten. En er zelfs een heel item in het nieuws was over “Dat vraag je ook niet aan de bakker”. Ik begon eens heel serieus na te denken over waar ik mee bezig was. Of beter gezegd, ik begon mezelf daar serieus in te nemen.
Mijn blog een bedrijf?
Want wat velen van jullie misschien niet weten, is dat Een goed verhaal niet alleen de titel is van mijn blog, maar ook de naam van mijn eigen bedrijf waarmee ik ingeschreven sta bij de Kamer van Koophandel. Ik heb inderdaad mijn blog geregistreerd als bedrijf, maar ook omdat ik (SEO-)teksten en gastblogs schrijf voor andere bedrijven. Sinds kort doe ik daar af en toe sfeerfotografie bij. En daar betalen bedrijven mij voor. Logisch, want mijn werk is ten behoeve van hun conversie. Nog duidelijker; door wat ik doe kunnen zij (meer) geld verdienen.
Waarom vond ik het dan zo lang oké om mijn eigen blog (en Instagramaccount) te gebruiken als gratis platform voor bedrijven om te adverteren? Waarom mocht ik niet aan mezelf verdienen? Omdat ik eerlijk gezegd niet beter wist.
Daarom schrijf ik dit nu even van me af. In de hoop dat andere bloggers en influencers dit lezen en misschien ook hun eigen waarde gaan inzien. En stiekem hoop ik dat bedrijven meelezen en ons werk serieuzer gaan nemen.
Oneerbare voorstellen
Ik zal jullie eens een paar voorbeelden geven van voorstellen die ik krijg van bedrijven.
Zo werd ik laatst benaderd door een webshop die kinderkleding met ‘een goed verhaal’ verkoopt. Past helemaal in mijn straatje, dus ik was enthousiast! Zij vroegen mij om minimaal 5 Instagram posts waarin ik hen zou taggen en waarbij ik ook informatie zou geven over hun producten (en sale) in hun shop. Het was ook de bedoeling dat ik een giveaway zou hosten. What’s in it for me? …Een regenjas.
Meer konden ze mij niet bieden…
Mijn antwoord was kort, maar duidelijk: Ik zag van deze samenwerking af. Want, zo liet ik weten, deze samenwerking stond naar mijn mening niet in verhouding. We weten immers allemaal dat er achter 1 Instagramfoto minstens 10 zitten die het niet gehaald hebben. En bij een giveaway ben je continu bezig met promotie en engagement. Kostbare tijd die ik ook in mijn eigen bedrijf zou kunnen steken en waarmee ik genoeg geld kan verdienen om een hele tas te vullen met regenjassen. Er werd gelukkig begrip getoond, maar ze hadden de actie al uitgerold en er waren al bloggers en influencers die wél akkoord waren gegaan met deze deal. Meer konden ze mij op dat moment dus echt niet bieden.
Nog absurder; later hoorde ik dat er zelfs maar 1 jas werd verloot onder alle accounts die wel ja hadden gezegd op deze barterdeal. De kans dat ik 1 van mijn volgers in het zonnetje kon zetten was dus nihil.
Een ander voorbeeld? Een jonge start-up in kinderkleding en accessoires vroeg mij om een samenwerking. Ik antwoordde dat ik hiervoor een prijslijst heb. Die prijslijst wilden ze wel ontvangen via de mail. Maar na het toesturen van mijn prijslijst bleek er helemaal geen budget te zijn voor dit soort marketingdoeleinden. Of we niet iets anders konden regelen, was de vraag. Omdat ik het echt wel leuk vind om kleine bedrijven op weg te helpen, bedachten we een giveaway. Er werd zelfs nog een bedrijfje bijgehaald dat ook wel wat promotie kon gebruiken. Vooruit, dacht ik. Maar na wat berichten heen en weer besloot ik er toch vanaf te zien. Want wat bleek? Al mijn inspanningen werden niet gewaardeerd. Tenminste, niet in geld, maar ook niet in goederen. Want voor deze giveaway kreeg ik… niets! Of nou ja, als ik écht iets wilde, mocht ik wel een shopper houden (inkoopwaarde amper een paar euro) – voor de moeite.
Een klein gebaar had ik op prijs gesteld
Ik antwoordde het volgende; “Zie het zo: stel dat allemaal moeders jou mailen dat ze graag iets uit je shop willen, maar dat ze een beetje krap bij kas zitten. Dan stuur je ze toch ook niet alles gratis op?”.
Ja, ik wist dat de eigenaresse geen budget had, maar ik had een klein gebaar wel op prijs gesteld. Het feit dat ze ervan uitging dat ik al dat werk voor niets zou doen, stootte me tegen de borst. Het feit dat zoveel bedrijven er maar van uitgaan dat we voor weinig of niets hard voor ze aan het werk gaan, staat me ontzettend tegen. Ik vraag me dan af; hoe serieus wordt mijn werk genomen? En zijn mijn inspanningen dan helemaal niets waard?
Prijzen van een blogger
Juist als ondernemer weet je toch dat niets gratis is? Mijn website en -onderhoud moeten betaald worden. Voor de foto’s die ik maak, heb ik dure apparatuur nodig (lees hierover mijn ‘bloggers essentials‘ blog). En in het maken van teksten steek ik heel veel tijd. Ik vind het namelijk belangrijk dat mijn teksten geen spelfouten bevatten, lekker weglezen en voorzien zijn van mooie afbeeldingen. En geloof me, dat kost tijd!
Wat een goed tarief is, daar verschillen de meningen over
Stiekem weten bedrijven dit heus wel, want anders zouden ze hier geen andere partij voor vragen. Ze hebben er simpelweg geen tijd voor en misschien weten ze zelf totaal niet hoe ze een goede tekst moeten schrijven!
Daarom ben ik echt van mening dat bloggers op z’n minst een kleine bijdrage moeten vragen voor hun werk. Wat een goed tarief is, daar verschillen de meningen over. Zo is er een standaard rekensom waarbij je als starttarief 50 euro vraagt en bij iedere 1000 unieke bezoekers kun je daar 10 euro bovenop gooien.
Bloggers met een prijslijst
Zelf vind ik dit wel heel karig. Wat ik je zou aanraden is om te bepalen wat jij er aan wil overhouden. Wat is rendabel? Wat zou je verdienen per uur aan het tarief wat je hebt vastgesteld? Vergeet niet dat ook barters (dus gekregen producten) eigenlijk vallen onder ‘inkomsten’.
Bij Instagram is dat anders, maar er zijn bedrijven waarbij het starttarief rond de 100-200 euro ligt voor 1 gesponsorde Instagramfoto. Ongeacht het aantal volgers.
Want of je nu veel of weinig bezoekers hebt, boven of onder de 10K volgers op Instagram zit, we doen allemaal ontzettend hard ons best om goede content te maken. En dat mag beloond worden.
Of ik nooit meer een barterdeal doe? Zeker wel! Als ik leuk contact heb met een bedrijf, ze wellicht persoonlijk ken, ik het product of de dienst echt goed kan gebruiken en als er simpelweg een gunfactor is. Maar dan verloopt die samenwerking wel geheel op mijn termijn. Ik wil zelf bepalen hoe ik die samenwerking vormgeef. Met welke beelden, welke teksten, et cetera. Op deze manier voelt de samenwerking het minst als werk.
Reposts zijn een eer?
Dan wil ik nog even 1 dingetje benoemen en dan stop ik mijn relaas. Promise! Want wat vinden jullie van accounts die jouw foto’s reposten? Leuk toch? Als een groot account jouw foto repost op Instagram, kan dat jouw bereik namelijk ook vergroten. Reposts vind ik meestal geen probleem, maar dan vind ik het wel zo netjes dat dit eerst aan mij gevraagd wordt. Helemaal door accounts die mij niet volgen en waar ik geen contact mee heb. Het gebeurt mij vaak genoeg dat ik opeens mijn foto’s op andere accounts voorbij zie komen, terwijl ik er helemaal niets vanaf wist.
Ik was te flabbergasted om er iets van te zeggen
Bij het reposten van andermans foto’s is het vermelden van de bron het minste dat je kunt doen als bedrijf. Je gebruikt een foto voor commerciële doeleinden, dus mag daar best iets tegenover staan. Een tag in alleen de foto vind ik persoonlijk niet voldoende. Ik zie graag mijn naam netjes in het originele bericht staan. En dan niet helemaal onderaan verstopt tussen de hashtags, maar gewoon in het bericht zelf. En nee bedrijven-boefjes; niet eerst posten en pas een paar uur later mijn naam toevoegen! Dan heeft het geen zin meer.
Het gekste wat mij ooit is overkomen? Mijn Instagramfoto op de muur bij een kinderwinkel in Groningen terugzien. Surprise! Zij verkochten blijkbaar artikelen die op mijn foto te zien waren, dus vonden ze het oké om mijn foto uit te printen en op te hangen als reclame. Op het moment zelf was ik te flabbergasted om er iets van te zeggen, maar achteraf heb ik daar wel spijt van. Want dat is niet oké…absoluut niet.
Grote accounts hebben hier ook een handje van. Wat dacht je van Hema en Kwantum? Als je wordt gevraagd om toestemming te geven door middel van het plaatsen van #okHema of #okKwantum onder je foto, gaan zij jouw foto voor van alles en nog wat gebruiken. Dat staat in kleine lettertjes op hun site te lezen, als je tenminste weet waar je moet zoeken. Zo overkwam het mij dat ik opeens mijn huiskamer voorbij zag komen op Pinterest, gepost door Kwantum en inmiddels al regelmatig gerepind. Nergens was mijn naam te bekennen.
Je kunt nu zeggen dat ik dan maar met watermerkjes moet gaan werken. Geloof me, daar ben ik ernstig over aan het twijfelen. Maar er zijn genoeg bedrijven die daar lak aan hebben en je foto’s toch gebruiken. Vaak zelfs met het watermerk er onvakkundig af geshopt.
Maar waar het mij om gaat is, je raadt het al, het principe. Fotografen, tekstschrijvers, bloggers en andere content makers verdienen waardering. Hoe? Dat willen we graag zelf bepalen. Een werknemer zegt toch ook niet tegen zijn baas; “kijk maar hoe je mijn werk beloont”?… Nou dan.
Wat vind jij van bloggers met een prijslijst?
O ja, weet je wat ik ook echt niet vind kunnen? Bloggers die klakkeloos elkaars werk kopiëren! Hier lees je alles over mijn confrontatie met mijn copycat.
Tamara van The Mommy Diaries schreef onlangs ook een artikel over de oneerlijke strijd tussen bloggers en adverteerders. Benieuwd wat zij te zeggen heeft over vergoedingen voor bloggers? Check dan even haar website.
Heb je een vraag? Stel je vragen hieronder in de comments en ik zal het z.s.m beantwoorden.
Ik maak gebruik van affiliate linkjes. Dat betekent dat ik een kleine commissie verdien als je koopt via mijn links. Dat kost jou niets extra, maar helpt mij deze site te onderhouden. Shop bijvoorbeeld via BigGreenSmile, Bruna en HEMA. Dankjewel!
P.s. Wil je niets missen?
Meld je dan aan voor de nieuwsbrief en krijg direct toegang tot exclusieve winacties, kortingsacties en een kijkje achter de schermen.
Eerlijk gezegd heb ik er zelf nooit zo naar gekeken. Mijn blog is dan ook niet zo professioneel, niet veel gelezen en ik doe er te weinig mee (naar mijn zin).
Maar jouw verhaal is heel helder! En je hebt mij absoluut ‘overtuigd’ van je gelijk. Ik zie dat jij er veel voor doet, vaak schrijft, mooie foto’s maakt en vaak op pad bent. Zoveel uren steek je erin. Logisch dat dat niet voor niks kan.
Mag ik je nog een paar vraagjes stellen? Aan jou of je wilt antwoorden hoor. (mag ook privé)
Ben je naast blogger/influencer nog ergens anders werkzaam? Kan je dat nog combineren? En op events zoals pas bij ptmd… Word je dan uitgenodigd? En daar ga je dan wel ‘onbetaald’ naartoe? Of hoe werkt dat dan als je daarover blogt?
Hopelijk vind je me niet te nieuwsgierig ????
Groetjes Karin (@a.look.inside op insta)
Wat goed dat je een keer hierover geschreven hebt Mirjam! En ik ben het echt met alles voor de volle 100 % eens! Dus dankjewel dat je dit een keer onder de aandacht brengt van anderen!
Wat ontzettend leerzaam allemaal !
Ik heb niet veel volgers en ben bij lange na niet zo professioneel bezig als jij, maar toch heb ik in de loop der jaren wel wat nare ervaringen opgedaan als het om mijn foto’s gaat.
Onlangs nog werd ongevraagd een foto van mij geplaatst in een woonblad dat nationaal en internationaal goed verkocht wordt.
Voor het eerst heb ik daar echt werk van gemaakt en dat leverde naast veel stress en wat halve excuses me uiteindelijk niet zoveel op.
Zelfs geen rectificatie achteraf.
Wel veel van geleerd !
Van jou leer ik middels deze blog hoe om te gaan met het reclame maken voor anderen op mijn eigen account.
Dankjewel lieve Mirjam, ik vind je een dappere vrouw ! xx
Hi Mirjam,
Wat goed dat je daarover geschreven hebt! Ik ben het helemaal met je eens!
Een beetje meer waardering is al fijn.
En een prijslijst is helemaal niet raar, zoals je al aangeeft bij de bakker betaal je toch ook gewoon voor zijn brood.
Top artikel meis????
Ik kan maar één ding zeggen: dankjewel dat je dit hebt geschreven! Er mag best eens duidelijk gezegd worden hoeveel tijd het kost en dat het werk is in plaats van hobby (oké het voelt dan misschien als hobby, maar uiteindelijk is het werk). Laat alle serieuze bloggers gewoon geld vragen, want mooie spullen zijn leuk maar daar betalen we uiteindelijk de rekeningen niet mee. Je bent een topper en keep up the good work????!
Super dit je dit deelt. Tijd is in mijn ogen namelijk je kostbaarste persoonlijke bezit. Logisch dat je er wat voor vraagt.
Amen!
Ik kan niet anders dan het met je eens zijn.
Zo vaak wordt er gezegd van “Kun je even…”… Het is vaak niet even! En ze vergeten vaak hoeveel tijd het al heeft gekost om een ‘publiek’ op te bouwen.
Ik hoef echt niet het onderste uit de kan – zeker niet bij kleine bedrijfjes, die help ik – net als jij – graag een beetje – maar het moet wel fair blijven.
Als een grote lingeriegigant mij mailt dat ik voor €50 uit mag zoeken in ruil voor 3 do follow links moet ik lachen en bedank. Soms voeg ik er aan toe dat ze dan Doutzen of Anna Nooshin misschien iets minder hadden moeten betalen als er geen fatsoenlijk budget meer is voor bloggers.
Wat jij zegt over dat jij je foto tegenkwam in Groningen. Pfff! Ik overweeg ook een watermerk toe te voegen, maar eigenlijk wil ik dat niet en is het triest dat het moet.
Ik had ooit vrijkaartjes gekregen voor een beurs, kreeg ik een jaar later een nieuwsbrief en daar stonden mijn foto’s in en ook op de officiële site van de beurs.
Woest was ik! Dus ik netjes mailen, kreeg ik terug “Je hebt vrijkaartjes gekregen en we hadden leuk contact, dus ik dacht dat het wel kon”…
Ik besloot het even te laten bezinken en bezocht ondertussen dezelfde beurs weer. Ik pakte een programmaboekje bij de ingang – er lagen er duizenden – wat denk je? Mijn foto op de kaft.
Toen was het voor mij klaar en heb ik ze laten betalen.
Anyway, goed dat je hier eens over schrijft!
Ik vind wel dat je helemaal gelijk hebt! Ikzelf blog ook (ik heb wel maar een piepklein blogje), maar daarnaast ga ik nog naar de hogeschool, volg ik avondles twee keer in de week en heb ik nog een andere hobby. Ik kan er dus helemaal inkomen dat je er niet voor staat te springen om enkel een ‘dankuwelletje’ te ontvangen voor bewezen werk!
Ik ben het helemaal eens met wat je hier schrijft, maar om die stap te zetten om wat ervoor te vragen is toch wel eng. Ik krijg geregeld vragen of ik iets wil reviewen, en/of eventueel een winactie wil doen. Allemaal waar ik veel tijd insteek, maar in principe weinig voor terugkrijg. Maar ik begin er steeds minder interesse in te krijgen om winacties uit te zetten, omdat ik een doelgroep heb die weinig willen doen om iets te winnen. En dan stop je daar je tijd in. Beetje jammer, natuurlijk! Ik heb het altijd als een eer gezien dat ik producten krijg om te reviewen voor mijn site, evenals winacties voor evenementen. Want ik krijg dan het idee dat ik gezien word als serieuze partij. Nu ik jouw stukje lees, is het wel even wat anders.
Helemaal eens met wat je schrijft! Ik ben een fotograaf en krijg regelmatig de vraag of ik voor nop foto’s kan maken, want ‘samen meer bereik’. Alsof de tijd die ik erin steek: de fotoshoot 1,5 uur a 2 uur, het uitzoeken en bewerken, gerust 4 u en dan nog opsturen e.d zeg 1u niet de moeite waard is! Voor video geldt hetzelfde. Mijn man is uuuuuuuuuren bezig en toch verwachten anderen dat we dat voor een appel en een ei gaan zitten doen. Boos kan ik er over worden want we hebben al heel wat bizarre voorstellen en reacties gehad! Veelal van christelijke hoek, de kerk betaalt ook vaak niet hoor. Valt me soms zo tegen van andere christenen maar dat ff terzijde.
Wat betreft bloggen: ik ben hier nieuw in en net begonnen. Heb nog lang niet zoveel volgers (op IG bijv) als jou! Daar heb jij dan ook keihard voor gewerkt (dikke pluim voor jou Mirjam). Recent ging ik een samenwerking aan met een bedrijf die wel wilde samenwerken maar omdat ik nog niet zoveel volgers had moest ik 2 artikelen schrijven en mocht ik het 2e product niet houden. Achteraf best wel spijt van want doordat ik er op ging nam ik mezelf denk ik niet heel serieus, en wat voor signaal geef je dan weg? En, ik was zoveel kwijt aan dat product ontvangen, foto’s maken, bewerken, blogs schrijven, weer op de post. En de verzendkosten? Benieuwd of ik die nog vergoed krijg volgens afspraak… Wel van geleerd dus.
Aan de andere kant, als je net begonnen bent en nog niet aan de 1000 volgers zit op IG, mag ik dan wel geld vragen? Met de fotografie ben ik pro deo begonnen en nu draai ik mijn tweede jaar. Verdien ik aan de lopende band per maand? Nee. Zit nog in de opbouwfase MAAR ik werk er wel voor. En hard, het liefste. Altijd op zoek naar mogelijkheden. Maar alles maar gratis doen? Nope. Dat doe ik niet meer. Want dan verpest ik het niet alleen voor mezelf maar ook voor de markt.
Zo, heb geen tijd meer om te reageren want de peuter krijst moord en brand 😛 in zijn bed haha. Maar supergoed dat je dit deelt <3
Terecht en heel duidelijk blog Mirjam, helemaal mee eens!
Ohh WoW! Herkenbaar! Ik kreeg laatst het verzoek om iets weg te geven op insta. Whats in it for me? Meer volgers was hun antwoord????
Ja, want uiteraard ben je zo mediageil dat het je enkel om dat aantal volgers te doen is ????
Helder verhaal en je hebt helemaal gelijk. Ik ben 7 jaar zelfstandig vertaler geweest (in bijberoep) maar daar maak je dezelfde dingen mee. Geen barterdeals of dergelijk natuurlijk, maar in die wereld lijkt het voor opdrachtgevers ook normaal om aan de vertaler het tarief voor te leggen. Om met het bakkersvoorbeeld te komen… je gaat toch ook niet tegen de bakker zeggen: ik geef je 5 cent voor dat brood (terwijl het brood 2 euro kost). Blijkbaar zijn er toch teveel die ver onder de prijs gaan werken, maar als je ervan moet leven, is dat in mijn ogen onmogelijk. En zo is het ook met bloggers. Als je echt je werk ervan hebt gemaakt, er professioneel mee omgaat en kwalitietswerk aflevert, moet daar gewoon de juiste vergoeding tegenover staan.
Zo herkenbaar meid. Goed stuk!!
Wat goed dat je dit schrijft! Ik krijg ook weleens oneerbiedige voorstellen en zit erover na te denken om hier niet meer op in te gaan. Ik denk dat je hiermee echt een geluid laat horen voor alle bloggers. Het wordt tijd dat we serieus worden genomen.
Ik ben het hier echt 100% mee eens. En dit heeft me echt doen beseffen dat die twijfels daarover dus echt niet in mijn hoofd zitten maar echt gewoon realiteit zijn! Dankjewel voor de opheldering en de fantastische blog.
Duidelijk verhaal. Als “kleine” blogger vind ik het wel moeilijk. Sowieso ben ik al blij als er iemand wil samenwerken. En kun je met bijna 1.200 Facebooklikes, 300 Instagramvolgers en een nog niet heel hoog bezoekersaantal wat meer vragen? Sowieso heb ik bij een aantal bedrijven al gemerkt dat ze mij niet eens serieus nemen, vanwege deze aantallen.
Ik heb dus een paar dagen geleden een foto met mij er groot op van mijn blog gespot in een projectplan. Echt wtf! Heb nog geen idee hoe ik dat moet aanpakken. Maar jeetje het lef van sommige mensen.
En ook vroeg iemand een keer of ik even hun logo wilde posten in mij stories en instagram. Ehhhh waarom? Ik kreeg als antwoord terug: omdat we startende zijn.. dat was voor mij alleen geen goede reden haha
Omg! Privacy en portretrecht enzo? ????
Dat lijkt wel een ziekte in alle ietwat creatieve beroepen… “we can’t pay you but you get great exposure!” Ja da-hag! Toegegeven, op de site van NH hotels zweeft ook ergens een foto van mijn ontbijt bij hen rond. Netjes gevraagd met duidelijke verwijzing naar de kleine lettertjes, maar inderdaad niks niemendal vergoeding. De enige reden dat ik het ok vond, was omdat ik gewoon snel een leuk smartphonefotootje had gemaakt. Maar misschien had ik daar niet zo makkelijk moeten over gaan.
Yesssss woman! ???????? precies dit!
Niks aan toe te voegen! Met mijn oude blog er helaas ook wel eens ingestonken dat een PR dame mij vertelde wat er geschreven moest worden. Maar toen een bedrijf een onpersoonlijke mail stuurde of ik wilde meewerken met een artikel te schrijven over een ‘kaars’ en deze niet eens kreeg, brak bij mij de klomp. O ja, wij (vele bloggers) konden later kans maken op een kaarsenpakketje. Zo onbeschoft en onprofessioneel ook. Tientallen artikelen over precies hetzelfde onderwerp.
Maar ja, al doende leert men. Ook leuke dingen eraan overgehouden, maar ik ben toch liever onafhankelijk aan de slag.
Goed verhaal en heel herkenbaar! Na bijna 7 jaar vraag ik dan sinds enkele maanden geld ervoor.. check https://adhdblog.nl/adverteren ik weet niet of de prijzen goed of slecht zijn.. ik vind dat het waard als ik vergelijk met andere blogs.
Heb er iig al 2 verkocht.
Leuke site, ga je volgen!
Groeten, Coen
Helemaal mee eens. Goed geschreven! Ik vind het alleen nog lastig om tarieven te bepalen. Ook omdat heel veel bloggers alles gratis doen. Ik krijg dan vaak een ‘nee’ te horen van bedrijven.
Ode aan dit artikel! Zo waar en geeft zoveel inzichten. Alleen is het soms ook zo lastig om jezelf echt als bedrijf neer te zetten, al is het natuurlijk wel gewoon zo. Hopelijk gaan bedrijf nu ook beter begrijpen dat het gewoon een extra baan is.
Zoooo ontzettend eens!!! Goed gezegd. Ik stoor me ook aan de gedachte dat bloggers het voor de hobby doen dus dan ook wel gratis of in ruil voor een product ergens over willen schrijven. Sterker nog, de bloggers die hier in meegaan verpesten de markt! Veel bloggers willen heel graag ‘groot’ worden en zijn daarom geneigd mee te gaan in de wensen van de grote bedrijven. Ik heb zelf een journalistieke achtergrond en de tijden zijn inmiddels behoorlijk veranderd. Ik verbaas me ook echt over de capaciteiten van veel bloggers. Goed schrijven en dan ook nog foto’s maken die niet onderdoen voor die van een professionele fotograaf. En ik bedoel een professionele fotograaf kost toch €50 a €100 per uur als het niet meer is. Dus je spaart een bedrijf zoooo veel kosten! (dat jij ze op jouw eigen blog plaatst). Dus zomaar jouw foto’s voor andere doeleinden gebruiken is echt niet ok. Ik hoop ook dat veel bloggers dit oppikken!
Heel interessant…als beginnende blogger en mijn weg nog zoekende is dit best wel goed om weten dat je heus wel van in het begin sterk in je schoenen mag staan en niet over je heen moet laten lopen…maar voorlopig klopt er nog niemand aan mijn virtuele deur ???? en daar lig ik eerlijk gezegd ook nog niet wakker van, komt er iets leuks uit voort in de toekomst…des te beter, maar ik ben wel nieuwsgierig van geest, dus tips&tricks over hoe ik iets beter kan aanpakken, daar zeg ik nooit neen tegen!
Ik ben er de laatste tijd over aan het nadenken om een prijs te vragen voor mijn blogposts, maar weet niet hoe dat moet. En eigenlijk durf ik het gewoon niet omdat ik me dan zo gierig voel. Bloggen is voor mij een hobby, maar een extra centje is wel welkom. Zou het nog niet meteen willen inschrijven als bedrijf. Dilemma’s…!
Het is ook lastig. Vooral omdat er nog geen duidelijke richtlijnen zijn. Maar het is echt niet gek! In andere landen wordt bloggen gewoon gezien als volwaardig beroep en kijkt niemand er raar van op als bloggers geld vragen voor hun diensten.
Eigenlijk zouden wij als bloggers het gek moeten vinden dat we als tekstschrijvers, fotografen en contentmakers op social media (echte duizendpoten dus) worden gevraagd om veel werk te verzetten in ruil voor een telefoonhoesje of een poster…toch? Misschien helpt die afweging je verder. Succes!
Mooi, uitgebreid verhaal en je hebt helemaal gelijk. Sterker nog, het laatste is voor mij een reden om tot op heden Pinterest niet te gebruiken. Ik weet dat ik er een hoop verkeer uit kan halen, maar ik vind het risico dat mensen er commercieel met mijn foto’s vandoor gaan veel te groot.
Hi Dylan,
Dat snap ik wel.
Maar ze kunnen foto’s ook zo van je blog en socials afhalen als ze het echt willen.
Dus dat risico neem ik dan maar voor lief, want Pinterest is wel echt onmisbaar voor m’n blog traffic!
Misschien is het werken met een watermerk iets voor je?
Groetjes,
Mirjam
Ja dat klopt natuurlijk. Op mijn site heb ik een anti-“diefstal” code geïmplementeerd, maar als ze echt willen kunnen ze de source code op zoeken en als nog met de foto vandoor. Echter wel altijd op lage resolutie, want ik schaal ze automatisch. Op social gebruik ik altijd een watermerk, maar past toch minder om de website. Het blijft afwegen uiteindelijk! Ik denk er in ieder geval hard over na haha.
Goed bezig hoor! Meer kun je niet doen, toch?
Een goed verhaal.
Er is geen woord Spaans bij.
Weg leuk om je blog te lezen.
Bedankt voor je compliment Margo!
ohhhh ik ben het hier zo mee eens. Fijn dat andere bloggers ook eens een tegengeluid laten horen. Ik hoop dat wanneer we onze mening vaak genoeg laten horen dat meer bloggers zich realiseren wat ze waard zijn en niet meer van die belachelijke opdrachten aannemen.
Dat hoop ik ook echt!
Ik vind dit elke keer weer zo goed en fijn om te lezen. Ik worstel er wel een beetje mee. Ik ben totaal niet goed in ondernemen, denk ik zelf. Ik wil eigenlijk al een tijdje best wat meer met mijn blog doen en denk eigenlijk ook wel dat als ik er op een andere manier wat meer tijd in zou stoppen dat zou moeten lukken. Maar ik loop er steeds tegen aan dat ik zelf niet goed de stap durf te nemen in onderhandelen met bedrijven en als mensen mij benaderen ik het moeilijk vind een fatsoenlijke prijs te vragen en er dus maar snel vanaf zie. Toch ben ik wel heel blij dat ik al die jaren mijn blog aardig schoon heb weten te houden. In ieder geval, ik las net zo’n zelfde bericht bij Tamara waardoor ik doorslikte naar jou. Thank voor dit, geeft toch wat motivatie om mezelf serieus te nemen want jullie hebben echt helemaal gelijk.
Fijn dat ik je heb kunnen helpen!
Onderhandelen is ook niet mijn sterkste kant hoor. Daarom heb ik een prijslijst gemaakt, zodat ik houvast heb. Ik vraag ook niet de hoofdprijs, maar wel voldoende om de kosten en de moeite te kunnen dekken. En ik heb gemerkt dat het veel fijner samenwerken is met een bedrijf dat daar de waarde van inziet, dan met een bedrijf dat voor een dubbeltje op de eerste rang wil zitten. Aan dat soort samenwerkingen heb je uiteindelijk veel meer!
Heel veel succes!